|
SELAM
Dün geldim
Bektaşoğlu köyünde
Gül yüzlü
yarenlerden dostlara selam
Yeşillenmiş yaylalar kalmamış kar
Dost
ilinden bütün canlara selam
Göründü
gözüme şimşek gediği
Çalmaz
olmuş orda bekçi düdüğü
Arayıp
durdu gözler içten sadığı
Bizim
köyden bütün canlara selam
Kumlu yol
olmuş artık taşların başı
Geçti
gitti çok şükür gönlümün kışı
Arada
sislenir Kara kuzla Sazağın başı
Buram
buram kokan güllerden selam
Aklında
tutma sakın gamı ile tasanı
Gönül
arzuladı yine yaren ile yasanı
Hatırlar
mısınız meşe dalına azık asanı
Yeşerdi
yapraklar dallardan selam
Kuyudere
kamışlı güzel mi güzel
Esmiş sam
yeli savrulmuş gazel
Çiğdem
söker mantar toplardık ezel
Mis kokulu
topraktan sizlere selam
Her taraf
çok güzel güzel âlemi
Kudretten
çekilmiş lemi kalemi
Cehrilik,
sarı kaya, birde acı deremi
Akan
sularından çaylardan selam
Hiç su
koymadılar kara kayadan
Kişi sütün
hükmün işler mayadan
Kimisine
selam verilmez payeden
Gönlü
güzel olan canlardan selam
Yeşerdi
bizim yaylanın otu meşesi
Etrafta
gelir sığırcıla kırlangıç sesi
Yamaçta
kekliğin dura dura ötmesi
Bülbülün
dilinden güllere selam
Görmedin
mi tarih olan dut ağacını
Oda
yitirmiş başında ki elif tacını
Cem eder
toplar idik Hakka duacını
Daha
gittiğimiz Ulu yoldan da selam
Gönül
coştu yine hal beyan eyler
Uslu
edepliyi kendisine Ağyar eyler
Bu Tanrı
selamıdır alanlara pay eyler
Zeynal’dan, Dudu’dan sizlere selam (2006)
|
HASAN
Güzel huyun temiz soyun
Süzülme Hasan
İçip
de namerdin suyun
Bozulma Hasan
Güzellikler hepsi senin
Kıymetini bil gölgenin
Şakadır
der yarenlerin
Azılma Hasan
Aşk
oduna yanıp tütme
Yüze
gülüp peşten
atma
Gayretkeşsin
gevşek
tutma
Ezilme Hasan
Yere
inip göğe
çıkma
Zina yapıp ocak yıkma
Komşunun
seyrine çıkma
Gezinme Hasan
Doğru
söyle mertçe konuş
Aklın
erese, yine danış
Turapsın sen karış
karış
Kazılma Hasan
Doğru
çalış
helal getir
Aldığını
eve yetir
Ayağını
topla otur
Yazılma Hasan
(Haziran 1976)
GEREK
Güvenmem
dünyanın yalan malına
Bunca
gerçeği
anlayacak dost gerek
Bakmam
asla düşkün
halime
Dost için olmayan mal
neme gerek
İstemem
âlemi cihan sanadır
Name ilden gelir kalbim
kanadır
Herkes
kazandığı
mülkten yanadır
Seven dost
olmazsa mülk neme gerek
Helal kazançtan edinsek
mülkü
Dostluğa
ebettir insanda ülkü
Yaparsa ağırlık
satarım kürkü
Değeri
ilde ise kürk neme gerek
Yetmez mi sürene bunca
sefalar
Az gelir gönüle nice
cefalar
Hile
yaptı zalim yolumu bağlar
Dostum orda yoksa gel
neme gerek
Ben
isterim şu
âlemde birliği
Nakıs
arttı çoğaltıyor
körlüğü
Zeynel’in yaşamında
varlığı
Kendine ise dost kime
gerek
|
Köyüme
Şiirler
